"sen küfürlerin allahı çağıltıların bilmediklerimin
sen kayıp hazinelerin allahı"
Attila İlhan
Deniz tutkusu desek?
Uktedir ya, ne uktedir hem de. Jules Verne romanlarıyla büyümüş, Hazine Adası'yla büyülenmiş çocuğun, Derelict okudukça kendinden geçen çocuğun tutkusudur deniz tutkusu. Hoist the Colours High dinlerken "the seas be ours and by the powers / where we will, we'll roam" diye haykırmak isterken dört duvar arasına tıkılıp kalan çocuğun tutkusudur.
Ki o çocuğun ataları da deniz hasreti çekmişlerdir, boşa değil bu tutkunun onu ele geçirmesi.
"...demek
sen bu dünyadan çocukların anladığını anlıyorsun
zaman ihtiyarlıyor ya sen hâlâ çocuksun
sen eski deniz mezarlığı korsanların ve leventlerin
sen hayreddin şarkılarının mezarlığı
muktedir dalgalarınla sen büyük okyanus'sun
plankton canlılarının yıldızca kalabalığı
vatosların deniz nilüferlerinin
sen allahsın saltanatında ne allahlar taşıyorsun
akıntılara hükmetmiş efendi kaptanları
yıldız poyraz'da dolaşır gün batısı'nda dolaşır bazıları
bir kaptan joy vardı ki buz denizlerine gömmüştük
bir andersen vardı bir kaptan kid vardı ki
elbirliğiyle top gibi kahkahalar patlatıp
bir devler şenliğinde
savrula savrula ölmüştük"
Attila İlhan
ve bu tutkuya veremezsin dizginlerini, açılamazsın engine,
"siyah yelkenler çekilmedikçe amiralin kalem direklerine
namuslu esintiler kıvılcımlandırmayacak
korsan gözlerini
yağmur çiğnemeye alışmadıkça
tütün çiğnemeye" der bir şair, sonra oturur bir kız çocuğu gibi mızmızlanırsın:
"oh, i should like to ride the seas,
a roaring buccaneer;
a cutlass banging at my knees,
a dirk behind my ear.
and when my captives' chains would clank
i'd howl with glee and drink,
and then fling out the quivering plank
and watch the beggars sink.
...
i'd stroll beyond the ancient bounds,
and tap at fastened gates,
and hear the prettiest of sound-
the clink of shattered fates.
my slaves i'd like to bind with thongs
that cut and burn and chill....
but i am writing little songs,
as little ladies will."
Dorothy Parker
~Godhlauss
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder